عبدالکریم گل گون - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی رامهرمز
هرمز اسدی کوه باد - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز؛ رامهرمز. ایران

از دیدگاه فقهای اسلام و به تبع آن در حقوق اسلام، نیرومندترین دلیل اثبات دعوی، اقرار است. چنانکه از آن به ام الدلایل یا ملکه ی دلایل تعبیر می شود. اعتراف به حقی ثابت بر ضرر خود یا نفی حقی برای خود از ذمه دیگری را اقرار میگویند. عنوان اقرار، از باب های فقهی است که مباحث مربوط به آن به تفصیل در این باب آمده است. افزون بر این، از آن به مناسبت در دیگر باب ها، مانند تجارت، نکاح، قضاء، حدود و تعزیرات نیز سخن گفته اند. اقرار به معنای اخبار قطعی به نفی حقی از خود یا ثبوت حقی برای غیر می باشد. اقرار در اصطلاح فقه به معنای اخبار قطعی به وجود حقی به زیان خود یا ثبوت حقی برای دیگران آمده است. به نظر برخی دیگر اقرار عبارت است از اخبار قطعی به وجود حقی لازم به زیان خود یا نفی حق لازمی از خود یا به امری دیگر که این اخبار، حق یا حکمی را به ضرر خبر دهنده در پی دارد.

اقرار، اثبات دعوی، مقر، مقرله