فرنگیس منصوری - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور: ایران، لرستان، پلدختر

در ارتباط با شیوه های تصاحب و اکتساب سرزمین بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد،البته این شیوه ها در طول زمان دستخوش تحولاتی گردیده است. بطور کلی دولتها برای تصاحب و مالکیت بر سرزمین به دلایلی نظیر اکتشاف،تصرف،تسخیر،مجاورت،،مرور زمان ومانند آن استناد نموده اند. البته امروزه حقوق بین الملل معاصربسیاری از این شیوه ها همچون تصرف،تسخیرو اشغال سرزمین را با استناد به اصول اساسی و بنیادینی همچون منع توسل به زور و احترام به حاکمیت و تمامیت سرزمینی کشورها به رسمیت نمی شناسد. بهرحال در این مقاله به روش تحلیلی و توصیفی به بررسی طرق حاکمیت و مالکیت بر سرزمین در چارچوب مقررات بین المللی می پردازیم و اینکه تا چه حد شناسایی و عدم اتراض دول ذینفع و جامعه بین المللی می تواند نقشی موثر در تثبیت و استقرار مالکیت و حاکمیت دولت مدعی بر سرمزنی داشته باشد.

حاکمیت، مالکیت، تصرف، اشغال، حقوق بین الملل