علی شکوری - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران

این مقاله به نقش جهاد سازندگی در توسعه روستایی می پردازد و در پی بررسی انست که تا جهاد سازندیگ چه حدی قادر به حل معضل توسعه نیافتگی روستایی بوده است؟ با بررسی مولفه های متعدد مانند ماهیت وجودی نوع فعالیتها، تحولات و دستاوردهای جهاد در سه دوره مختلف تحت عنوان دیوانسالاری زدایی از پیروزی انقلاب تا 1362 دیوانسالاری گرایی 1363 تا پایان جنگ تحمیلی و دیوانسالاری شدن از پایان جنگ به بعد و با توجه به دو کارکرد یعنی توسعه ای و تحکیم نظام این مقاله استدلال می کند که جهاد در دوره کوتاه نخست با توجه به ماهیت نهضتی و غیربوروکراتیک ان فعالیتهای گسترده ای را در روستاها هم به لحاظ توسعه ای و هم به لحاظ تحکیم قدرت پرکردن به واسطه ایجاد نظم و ثبات در مناطق روستایی به انجام رسانده است از این رو فعالیتهایش هم دارای ماهیت توسعه ای و هم در راستای تحکیم نظام بوده است هرچند این کارکرد ها در دوره دوم هم تداوم پیدا کرد با این حال بخش عمده ای از فعالیتها به تحکمی نظام و حفظ موقعیت سازمان سوق یافت در دوره سوم این گرایش به ویژ] دربعد بقا سازمان شدت پیدا می کند.

جهاد سازندگی، توسعه روستایی، دیوانسالاری ، انقلاب