حفظ محیط زیست از دیدگاه قرآن و سنت

از جمله موضوع های مطرح در جامعه بشری امروز، چگونگی برخورد انسان یا طبیعت و حفظ محیط زیست است با توجه به بررسی های به عمل آمده رویکرد انسانها به تعالیم دینی و نزدیک شدن آنها به این آموزه ها موجب تاثیر پذیری انسان از این تعالیم می شود . قران وگفتار بزرگان دین راه کارهای دقیق برای چگونگی برخورد انسان با محیط زیست عرضه داشته تا جامعه بشری علاوه بر استفاده بردن هر چه بیشتر و بهتر از طبیعت موجبات حفظ و گسترش آن را نیز فراهم سازد. قران کریم طبیعت را بهترین جلوه های آفرینش معرفی نموده و همواره از آن به عظمت یاد کرده چنانچه بارها به آن قسم یاد کرده است در این زمینه اوج تعالیم دینی گره زدن اعمال و رفتار انسان با طبیعت است بطوری که انحطات و هنجار گریزی یشر را موجب دور شدن از نعمت های الهی معرفی نموده طریقه بهره حستن از نعمت طبیعت را باز گشت انسان به خذا و تعالیم دینی می داند.بنا بر این در جای جای قرآن وروایات همواره انسان تشویق و ترغیببه حفظ و احیای محیط زیست شده و حفظ، نگهداری و بهره برداری صحیح از محیط زیست را موجب آرامش روح و جان انسان معرفی می کند و در مقابل انسان هایی که در برخورد با محیط پیرامونی خویش رابطه بدون قید و شرط و افسار گسیخته قائل هستند را مورد مذمت و نکوهش قرار داده و همچنان سفارش به رفتاری موزون و مناسب با طبیعت، حتی موجودات ریز آبزی نموده که ان را در فرمایش رسول مکرم اسلام در حدیث شریف سفارش می کنند که از آلودهکردن آب جاری در طبیعت پرهیز نمایید چرا که آب زیستگاه موجودات کوچکی است که قابل رویت نمی باشند.

Keywords:

محیط زیست , طبیعت , قرآن , سنت , انسان