ارزیابی طبقه بندی نظارت شده شیءگرا و پیکسل پایه در استخراج کاربری اراضی بر مبنای دو شاخص اختلاف کمی و مکانی در حوزه آبخیز گرگان رود

پوشش زمین و کاربری اراضی یک متغیر مهم در فرآیندهای طبیعی زمین است. استخراج تغییرات کاربری اراضی در حفاظت از اکوسیستم های طبیعی، برنامه های حفاظت محیط زیست و مدیریت منابع طبیعی نقش مهمی در جلوگیری از تشدید بحران های طبیعی از قبیل وقوع سیل دارد. در حوزه آبخیز گرگان رود واقع در استان گلستان تغییرات عمده کاربری اراضی بسیار چشمگیر است. در این تحقیق به منظور بررسی وضعیت کاربری اراضی حوزه از تصاویر OLI ماهواره لندست 8 مربوط به تاریخ 4 تیرماه 1396 استفاده شد. هدف این تحقیق ارزیابی صحت الگوریتم های مختلف طبقه بندی نظارت شده شی ءگرا و پیکسل پایه در استخراج کاربری اراضی برمبنای شاخص­ های اختلاف مکانی و اختلاف مکانی است. نتایج ارزیابی صحت بر اساس دو شاخص اختلاف مکانی با 2.03 درصد و اختلاف مکانی با 4.58 درصد بیانگر برتری الگوریتم ماشین بردار پشتیبان در روش طبقه بندی شی ءگرا با مقیاس سگمنت سازی 50 واحد نسبت به سایر الگوریتم ها است. در الگوریتم منتخب طبقه بندی، میزان دقت کلی و ضریب کاپا به ترتیب 92.65 درصد و 0.91 به دست آمد. بر اساس این الگوریتم، کمترین خطای حذف و اضافه به ترتیب با 0.58 درصد مربوط به کلاس جنگل و 1.59 درصد مربوط به کلاس مناطق مسکونی و صنعتی است. بیشترین صحت تولیدکننده و کاربر به ترتیب با 99.44 درصد مربوط به کلاس جنگل و با 99.41 درصد مربوط به کلاس منابع آبی است. بیشترین مساحت کاربری در حوزه آبخیز گرگان رود مربوط به کلاس اراضی بایر/ مرتع/ زراعت با مساحت 314110 هکتار است. الگوریتم ماشین بردار در روش طبقه بندی شی ءگرا به عنوان الگوریتم مناسب در طبقه بندی کاربری اراضی حوزه به منظور مدیریت عرصه های منابع طبیعی در استان گلستان پیشنهاد می گردد.

Keywords:

کاربری اراضی , طبقه بندی شی ءگرا و پیکسل پایه , ارزیابی صحت , اختلاف کمی , اختلاف مکانی