تاثیر استفاده از لاکتوفرین و باکتری های Lactobacillus rhamnosus و Pediococcus acidilactici در جیره غذایی بر شاخص های تولید مثلی ماهی مولد کاراس طلایی ( Carassius (auratus ference

تاکنون تلاش های متعددی در راستای افزایش تولید آبزیان از طریق اثر گذاری بر رشد و کاهش تلفات به وسیله افزودنیهای مختلف خوراکی صورت گرفته است اما مطالعات پیرامون تاثیر این افزودنی ها بر تولید مثل محدود می باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از لاکتوفرین و باکتریهای Lactobacillus rhamnosus و Pediococcus acidilactici به مدت 120 روز بر شاخص های تولید مثلی مولدین کاراس طلایی (Carassius auratus) (میانگین وزن12/21±0/50 گرم) طراحی شد. تیمارهای آزمایشی شامل باکتریهایL . rhamnosus وP . aciditactici هرکدام به میزان 106 باکتری به ازای هر گرم جیره، لاکتوفرین به میزان 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره، یک تیمار ترکیبی ( L. rhamnosus به همراه لاکتوفرین) و یک تیمار شاهد در سه تکرار بود. نتایج نشان داد قطر و وزن تخمک، طول و وزن لاروهای چهار روزه به صورت معنی داری در اثر استفاده از L. rhamnosus افزایش یافت ( 0 / 05 > P). در حالی که قطر و وزن تخم، طول و وزن لاروهای یک روزه تحت تاثیر پروبیوتیک های ذکر شده و لاکتوفرین قرار نگرفت. نتایج نشان داد استفاده ترکیبی ازL .rhamnosus و لاکتوفرین به صورت معنی داری شاخص های تولید مثلی را سرکوب می کند ( 0 /05< P). بر اساس نتایج حاضر استفاده از باکتری های .L rhamnosus و P . aciditactici با سطوح 106 باکتری به ازای هر گرم جیره برای افزایش کارایی تولید مثل در ماهی کاراس طلایی توصیه میشود.

Keywords:

ماهی کاراس طلایی , Pediococcus acidilactici , Lactobacillus rhamnosus , لاکتوفرین , شاخص۔ های تولیدمثلی.