س.ز عابدی - گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ک.م خالصی - گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
س اسکندری - گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ش بهروزی - پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، سازمان تحقیقات شیلات ایران

در این مطالعه به منظور بررسی بروز ضایعه احتمالی میکروسکوپیک بافت آبشش، ماهی کپور معمولی به روش حمام در معرض غلظت تحت کشنده فلز سنگین کروم( mg/ l2) به مدت 15 روز قرار گرفتند. آبشش به دلیل نقش آن در تنفس و تعادل اسمزی شاخص خوبی از لحاظ در معرض قرار گرفتن طولانی مدت با فلزات سنگین محسوب می گردد. همچنین به دلیل تماس مستقیم با آلاینده ها و همین طور سطح اپی تلیال گسترده، آبشش ماهی یک ارگان هدف برای آلاینده ها می باشد. در نتیجه تغییرات ساختاری و فیزیولوژیک این بافت می تواند به عنوان یک شاخص در ارزیابی وضعیت آلودگی محیط به کار گرفته شود. در این میان مطالعات بافتی می تواند به عنوان یک ابزار برای بررسی ارتباط بین تماس بین آلاینده ها و پاسخهای بیولوژیک بکار روند. بررسی های انجام شده روی آبشش ها در ماهی کپور معمولی در این تحقیق نشان دهنده وجود اکثر علائم پاتولوزیک این اندام از جمله هیپرپلازی، چسبیدن رشته های ثانویه، پرخونی می باشد.

هیستوپاتولوژی، آبشش، کروم، کپور معمولی.