بررسی روند تغییرات تعداد روزهای همراه با گردوغبار در ایران با استفاده از آزمون های آماری

با توجه به اهمیت موضوع تغییر اقلیم در قرن حاضر، بررسی روند پارامترهای اقلیمی از اهمیت ویژهای برخوردار است و بررسی روند این تغییرات کمک فراوانی به چالش های مدیران و برنامه ریزان خواهد کرد . لذا در این پژوهش به بررسی روند تغییرات تعداد روزهای همراه با گردوغبار به صورت سالانه در یک دوره 35 ساله (1977-2011) در 34 ایستگاه سینوپتیک واقع در مناطق مختلف کشور با استفاده از آزمون ناپارامتری من کندال، تخمینگر شیب سن و شیب خط رگرسیون پرداخته شد. نتایج حاصل نشان داد تعداد روزهای همراه با گردوغبار در بیشتر ایستگاه های مورد مطالعه دارای روند افزایشی است که بیشترین افزایش و کاهش نیز به تربیت مربوط به ایستگاه های بم با ضریب من کندال برابر با 4/4 و ایستگاه قزوین با -3/99 است. بر اساس نتایج تخمین گر شیب سن نیز بیشترین شیب تغییرات مربوط به ایستگاه جاسک با شیب سن برابر با 2/5 است. نتایج حاصل از شیب خط رگرسیون نیز نشان میدهد که بیشترین شیب تغییرات مربوط به ایستگاه سنندج با شیب خط 2/65 و سپس ایستگاه جاسک با شیب خط 2/07 است. در مجموع نتایج حاصل از تغییرات تعداد روزهای همراه با گردوغبار در کشور نشان داد که بیشتر مناطق مورد مطالعه به جز نوار باریکی از شرق دریای خزر تا بوشهر دارای روند افزایشی هستند. بیشترین تغییرات روند افزایشی نیز مربوط به نیمه غربی کشور است. لذا با توجه به تغییرات صورت گرفته در منطقه مورد مطالعه، ضروری است برنامهریزان مربوطه راهکارهای لازم برای مقابله با گردوغبار و کاهش پیامدها را اتخاذ نمایند.

Keywords:

ایران , شیب سن , شیب خط , , گردوغبار , من کندال