بررسی مکانیسم جوی حاکم بر رخداد گرد غبارهای شدید جنوب شرق ایران مطالعه موردی(12 تا 16 ژولای (2016

در پژوهش حاضر توفان گرد و غباری دوره 12) تا 16 ژولای 22 (2016 تا 26 تیرماه 1398 در جنوب شرقی کشور در استان سیستان و بلوچستان مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی سینوپتیکی رخداد توفان گرد و غباری و چگونگی ورود سیستم های سینوپتیک به منطقه از اطلاعات مربوط به ترازهای متغیر های جوی از جمله داده های روزانه مربوط به ارتفاع ژئوپتانسیل 500 ، 850 و 100هکتوپاسکال ، تاوایی، مولفه نصف النهاری سرعت باد (شدن بی هنجاری )، مولفه مداری سرعت باد(شدت و بیهنجاری) از تاریخ 1395/04/22 تا 1396/04/26 متعلق به مرکز ملی پیش بینی محیطی/ علوم جو ( NCEP/NCAR) با توان تفکیک 2/5 در 2/5 و داده های ERA-Interim از مرکز اروپایی پیش بینی میان مدت جوی(( ECMWF با توان تفکیک 0/125 درجه در زورهای 12 تا 16 ژولای 2016 استفاده شد.نتایج تحلیل متوسط عمق اپتیکی هواویزه گویای عملکرد باد 120 روزه سیستان از ارتفاعات شمال شرقی به سمت نواحی جنوب شرقی علی الخصوص دشت سیستان و زابل است که در این دوره عمق اپتیکی ذرات به بیش از 2 نانومتر رسیده است. در تحلیل همدید واقعه توفان گرد و غباری شدید سیستان در ترازهای بالای جو در سطح 500 هکتوپاسکال حاکمیت شدید پرفشار جنب حاره در بخش مرکزی ایران، کم فشار پاکستان در مرزهای شرقی ایران دیده می شود و رگه تاوایی منفی نیز از از شمال شرقی تا بخش های جنوب شرقی کشور شرایط نزول گرد و غبار را فراهم نموده است.

Keywords:

گرد و غبار , سیستان و بلوچستان , عمق اپتیکی , تحلیل همدیدی.