پریسا یوسفی - کارشناس ارشد دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران . ایران.
علی اکبر شمسی پور - دانشیار دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران . ایران
مصطفی کریمی - استادیار دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران،. ایران
قاسم عزیزی - دانشیار دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران. ایران.

بارش از عناصر مهم اقلیمی است که در ابعاد زمان و مکان تغییرات زیادی دارد. دراین میان واکاوی تغییرات رفتار بارش در بعد زمان از جایگاه مهمی در چرخه آب برخوردار است. آگاهی درست از مقادیر بارش رسیده به سطح زمین، به ویژه برای ارزیابی منابع آب، مدیریت کاربری زمین، کشاورزی و مواردی چون کاهش خطر سیلاب و خشکسالی اهمیت دارد. برای دستیابی به هدف های پژوهش، داده های بارش روزانه ایستگاه های هواشناسی همدیدی بوشهر و شیراز و ایستگاه باران سنجی بوانات در دوره آماری (1365_1392) مورد استفاده قرار گرفت. سپس روزهای با بارش بیشتر از30 میلی متر در ایستگاه های موردنظر استخراج گردید. برای تعیین روند و معناداری روند روزهای بارشی مورد نظر از آزمون ناپارامتری من – کندال استفاده شد. نتایج بررسی تغییرات روند روزهای بارشی بیشتر از 30میلیمتر نشان داد که تعداد روزهای بارش بیش از 30 میلی متر در فصل پاییز در دو ایستگاه شیراز و بوشهر افزایش یافته، اما این افزایش از روندی معنادار برخوردار نیست. همچنین روند تغییرات در دو ایستگاه شیراز و بوانات در فصل بهار افزایشی غیرمعنادار را نشان میدهد. اما در فصل زمستان در هر سه ایستگاه روند کاهشی غیرمعنادار در تعداد روزهای با بارش سنگین مشاهده شده است. بالاترین فراوانی روزهای با بارش سنگین در فصل زمستان و بهار در ایستگاه شیراز و در فصل پاییز و سالانه در ایستگاه بوشهر مشاهده می شود.

بارش سنگین، روند، معنا داری، آزمون من- کندال، زاگرس فارس