آرین برقی - موسسه آموزش عالی سپاهان
سارا ایرانپور - موسسه آموزش عالی سپاهان

امروزه یکی از عوامل مهم توسعه سازمان ها و ادارات کشور بهره گیری بهینه از نیروی تفکر و خلاقیت منابع انسانی است. سرعت تغییرات و تحولات سازمانی به گونه ای است که در جریان آن سازمان های آموزشی باید دانش و تفکرات منابع انسانی را با خود هماهنگ و همسو سازند. توسعه مشارکتی، رویکرد مورد تاکید برنامه ریزان در مسیر برنامه ریزی با مردم و برای مردم است. چگونگی جلب مشارکت های مردمی در دنیای امروز به عنوان یک چالش اساسی در طرح های مختلف در ادارات ایران به حساب می آید. برنامه ریزی مشارکتی یکی از شیوه های نوین برای فعال سازی اقتصاد و حضور مردم دردنیای کنونی است با این روش می توان اشتغال زایی و توان اقتصادی را بالا برد. میزان سرمایه گذاری برای ایجاد یک فرصت شغلی در برنامه ریزی مشارکتی بسیار پائین تر از دیگر صنایع است ضمن آنکه از لحاظ اقتصادی سبب ایجاد اشتغال، کاهش بیکاری و افزایش درآمد می شود. این تحقیق، توصیفی مروری بوده و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات بوده است. ضمن بررسی مبانی نظری مربوط به رویکرد برنامه ریزی مشارکتی و گونه های مختلف مشارکت جامعه، محدودیت های بکارگیری رویکرد مذکور در ادارات کشور را مورد ارزیابی قرار می دهد و نتیجه این تحقیق در فرآیند برنامه ریزی تاکید کرده و رشد و توانمدسازی سازمان های مردم نهاد را به عنوان راهی جهت ارتقا مشارکت افراد جامعه می داند.

برنامه ریزی مشارکتی، توسعه ادارات، اشتغال زایی