سیده سعیده توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ی مدیریت بازرگانی استراتژیک، دانشگاه گیلان دانشکده ادبیات و علوم انسانی
کیخسرو یاکیده - استادیار دانشگاه گیلان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه مدیریت
مهدی حسام - استادیار دانشگاه گیلان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه مدیریت

برای سنجش توان رقابت پذیری مقاصد گردشگری، مدل های مختلفی وجود دارد که یکی از متداول ترین مدل ها در عرصه جهانی، مدل ارائه شده توسط مجمع جهانی اقتصاد است این مجمع هر دو سال یک بار گزارشی را با موضوع رقابت پذیری صنعت گردشگری و سفر منتشر می کند که در آن کشورهای جهان را از منظر شاخص های متعددی در این زمینه، ارزیابی و رتبه بندی، می کند. شاخص رقابت پذیری سفر و گردشگری بر اساس 4 مولفه اصلی و 14 شاخص شامل توانمندسازی محیط (محیط کسب و کار، ایمنی و امنیت، بهداشت و سلامت، منابع انسانی و ایمنی و امنیت، بهداشت و سلامت، منابع انسانی و بازار کار، سیاست های سفر و گردشگری (اولویت بخشی سفر و گردشگری، میزان باز بودن بین المللی، رقابت پذیری قیمت ها و پایداری محیطی)، زیرساخت ها(زیرساخت های حمل و نقل هوایی، زیرساخت های زمینی و هوایی و زیرساخت خدمات گردشگری) و منابع طبیعی و فرهنگی(منابع طبیعی و سفر تجاری و منابع فرهنگی) اندازه گیری می شود. وضعیت هر کشور در رتبه بندی فوق، سمت و سوی برنامه ریزی ها در آینده را مشخص می نماید. روش به کار رفته در رتبه بندی مجمع جهانی میانگین گیری ساده است و هدف این پژوهش رتبه بندی کشورها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و مقایسه ی آن با روش مجمع جهانی اقتصاد است.

رتبه بندی جهانی، رقابت پذیری گردشگری، تصمیم گیری چندمعیاره