رابطه انگیزش تحصیلی، خودکارآمدی و روش های مطالعه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه هفتم متوسطه اول قشم

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر انگیزش تحصیلی، خودکارآمدی و روش های مطالعه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه هفتم متوسطه اول شهر قشم در سال تحصیلی 55-8954 بود. جامعه مورد نظر کلیه دانش آموزان پسر پایه هفتم متوسطه اول قشم بودند که از بین آنها تعداد 811 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. روش تحقیق، توصیفی همبستگی بود. نتایج که از بین آنها تعداد 811 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. روش تحقیق، توصیفی همبستگی بود. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و روش های مطالعه می توانند میزان پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کنند. با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد که بین پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی و بین پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی ارتباط مستقیم معنادار وجود دارد. بین پیشرفت تحصیلی و روش مطالعه عمیق و راهبردی ارتباط مستقیم معنادار و بین پیشرفت تحصیلی و روش مطالعه سطحی ارتباط معکوس و معنادار وجود دارد و همچنین بین خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی ارتباط مستقیم معنادار وجود دارد.

Keywords:

انگیزش تحصیلی , خودکارآمدی , روش های مطالعه , پیشرفت تحصیلی