طلعت برشان - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد ا سلامی، واحد بندرعباس

هدف پژوهش حاضر عبارت بود از مقایسه تعارضات زناشویی، فشار روانی و ناکامی والدین دانش آموزان عادی، کم توان ذهنی و ناشنوا در شهر بندرعباس بود. به همین منظور 150 نفر از والدین کودکان عادی، عقب مانده ذهنی و ناشنوا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (هر گروه به تعداد 50 نفر). ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارتند از: 1- پرسشنامه فشار روانی (DASS)، 2- پرسشنامه تعارضات زناشویی براتی و ثنایی (1375)، 3- پرسشنامه احساس ناکامی گیلبرت و الن (1998). از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی برای تحلیل فرضیه های پژوهش استفاده شد. نتایج تحلیل فرضیه اول پژوهش نشان داد که در متغیر فشار روانی و در ابعاد آن (استرس، اضطراب و افسردگی) بین سه گروه شرکت کننده تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل فرضیه دوم نشان داد تفاوت معنی داری بین سه گروه والدین کودکان عادی، ناشنوا و عقب مانده ذهنی در متغیر نمره کلی تعارضات زناشویی وجود دارد. به نحوی که در متغیر تعارضات زناشویی یاد شده والدین کودکان عادی از میانگین پایین تری نسبت به والدین کودکان ناشنوا و عقب مانده ذهنی برخوردارند. نتایج تحلیل فرضیه دوم پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین سه گروه والدین کودکان عادی، ناشنوا و عقب مانده ذهنی در متغیرهای ناکامی درونی وناکامی بیرونی وجود ندارد.

والدین کودکان عادی، والدین کودکان عقب مانده ذهنی، والدین کودکان ناشنوا، فشار روانی، تعارضات زناشویی و ناکامی