ندا بختیاری - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خود تنظیمی یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد دزفول بود. نوع پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی دزفول در سال 99 بود. که از میان جامعه پژوهش نمونهای به تعداد 384 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خود تنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (مک ایلروی و بانتینگ، 2001) و مقیاس اهمال کاری تحصیلی لی (1986) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان صورت گرفت. یافته ها نشان داد که بین هر دو راهبرد خودتنظیمی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد و بین خودکارآمدی تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان رابطه معنادار دارد (p<0/01). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که این مدل توان پیش بینی 23/8 درصد از اهمال کاری تحصیلی گروه نمونه را بر مبنای دو متغیر راهبردهای خود تنظیمی یادگیری وخودکارآمدی تحصیلی دارا بود (p> 0/01).

خودتنظیمی یادگیری، خودکارآمدی تحصیلی، اهمال کاری تحصیلی