بررسی آرایش محورهای استرین براساس تحلیل ساختارهادرگستره نصرت آبادکهورک جنوب شرق ایران

دراین مقاله بر اساس مطالعه عناصر ساختاری از قبیل: چین ها، گسل ها، درزه ها و خطواره ها موقعیت محورهای کرنش معین گردید. منطقه مورد مطالعه، مشتمل بر دو روند کلی شمال شرق- جنوب غرب و شمال- جنوب است. نحوه عملکرد سیستم های گسلی و ارتباط شکستگی های همراه پهنه های برشی، روند محور چین ها و خطواره ها حاکی از تأثیر مؤلفه اصلی جابه جایی در منطقه است. با توجه به آنالیزهای حاصل از عناصر ساختاری فوق الذکر موقعیت محورهای کرنش به شرح ذیل تعیین گردید: محور فشردگی با استفاده از داده ها بین N345- N330و محور کشیدگی به طور میانگینN245- N220می باشد. کلیه دگرریختی های موجود در منطقه از قبیل: مکانیسم گسلش، چرخش عناصر ساختاری، وجود درزه ها و خطواره های متعدد، اختلاف میزان فشردگی و برش، اختلاف میزان انحنای رودخانه ها و شاخص شیب آنها، ... قابل توجیه می باشند

Keywords:

عناصر ساختاری , محورهای استرین