حسین دولتیاری - کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، بهشتی زنجان، اداره آموزش و پرورش شهرستان ایجرود، آموزشگاه شهید محمدی

تحقیق حاضر در سال تحصیلی 99-98 در پایه ششم مدرسه شهید محمدی روستای اغلبیک سفلی واقع در شهرستان ایجرود با فراوانی 18 نفر دانش آموز انجام شده است. مسئله ی مورد نظر، بی نظمی، بی توجهی و بی علاقگی دانش آموز (الف. م) در انجام فعالیت های درسی و کلاسی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی نامبرده بوده و هدف از انجام این تحقیق، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموز (الف. م) به مدرسه و داشتن نظم و انضباط در انجام فعالیت های محوله چه در مدرسه و چه در بیرون از مدرسه مورد نظر بوده است. با توجه به این که بی نظمی و عدم علاقه به درس، منجر به ناتوانی در یادگیری می شود، در نهایت، نه تنها باعث افت تحصیلی و اتلاف بودجه می شود، بلکه به سرزنش و تحقیق دانش آموز، تشکیل خودپنداره ی ضعیف و کاهش عزت نفس وی انجامیده و سلامت روانش را نیز به مخاطره می اندازد. و په بسا او را به مکانیزم های دفاعی ناموفق بکشاند. این مشکلات، از مدرسه و دانش آموز، به خانه و خانواده کشانده شده و اضطراب و ناخشنودی را در همه فضای زندگی می پراکند و حاصل همه ی این ها، آسیب سختی است که به بهداشت روانی جامعه وارد می شود. از این رو و بر اساس وظیفه ی خطیر الهی و تعهد شغلی خود و احساس مسئولیتی که در برابر دانش آموزم داشتم، سعی کردم مانند یک پزشک عمل کنم. همان طور که پزشک ابتدا بیمار را به خوبی معاینه نموده و بر اساس علم و تجربه ای که دارد، علت بیماری را تشخیص داده و از طریق آزمایشات پاراکلینیکی به اطمینان در تشخیص خود دست یافته و پس از آن درمان صحیح را آغاز می کند، من نیز تصمیم گرفتم ابتدا علل بی نظمی و بی علاقه گی (الف. م) را نسبت به مدرسه و درس ریشه یابی نموده و سپس به حل آن مبادرت ورزم.

بی نظمی، دانش آموز، مدرسه