بررسی نقش تکتونیک در مشخصات دره های ساغری شکل در طاقدیس نوا کوه

هدف مطالعه حاضر، بررسی مشخصات دره های ساغری شکل و ارتباط آنها با تکتونیکهای فعال در طاقدیس نوا کوه در جنوب شرق شهر سرپل ذهاب در استان کرمانشاه است. جهت دستیابی به هدف فوق، ابتدا طاقدیس مورد مطالعه، بر اساس شیب پهلوی طاقدیس به 9 زون تکتونیکی تقسیم شد. سپس بر اساس مطالعات میدانی و به کمک تصویر ماهواره ای کویک برد ، محدوده 67 دره ساغری شکل تعیین گردید. محدوه دره های ساغری شکل در نرم افزار ILWIS رقومی شد و سپس حداکثر عرض دره ساغری و عرض خروجی دره ها استخراج گردید. بررسی داده ها نشان می دهد که در زونهای تکتونیکی پر شیب تر با تکتونیک فعالتر، عرض خروجی دره کوچکتر شده در حالی که حداکثر عرض دره افزایش می یابد. بنابراین مقدار پارامترW )نسبت حداکثر عرض دره ساغری به عرض خروجی دره( در زونهای با شیب بیشتر(زون4، 5، 6 و 7) بزرگتر از مقدار W در زونهای کم شیب تر (زون 2 ، 3 ، 8 و 9) است. زون شماره یک در انتهای فرود محوری طاقدیس با شیب کم، فاقد دره های ساغری شکل می باشد. بررسی رابطه شیب توپوگرافی دامنه طاقدیس و مقدار پارامتر W بیانگر آن است که رابطه خطی مستقیمی با ضریب همبستگی مناسب(84.6 درصد) بین شیب توپوگرافی دامنه و پارامتر W وجود دارد به طور کلی نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که نسبت حداکثر عرض دره ساغری به عرض خروجی دره (W) می تواند بعنوان یک شاخص ژئومورفولوژی مناسب جهت تعیین درجه فعالیتهای تکتونیکی در طاقدیسها در نظر گرفته شوند.

Keywords:

نواکوه , دره های ساغری شکل , تکتونیک , ژئومورفولوژی