تاثیر هوش معنوی و هوش فرهنگی بر خودکارآمدی معلمان

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هوش معنوی و هوش فرهنگی بر خودکارآمدی معلمان است. در این پژوهش تعداد 100 نفر از 938 نفر از دانشجو-معلمان شاغل به تحصیل مقطع ابتدایی در دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی سال تحصیلی 97-98 مجتمع ولیعصر دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008(، پرسشنامه هوش فرهنگی ارلی و انگ (2003( و پرسشنامه خودکارآمدی شرر (1982( استفاده شد. روش پژوهش از نوع تحقیقات آزمایشی که به صورت پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه ، بوده است. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار( و آمار استنباطی شامل (تحلیل کواریانس چند متغیره و آزمون باکس( استفاده شد. در قسمت آمار توصیفی خودکارآمدی در گروه های آزمایش و پس آزمون دارای بالاترین میانگین بود که بیانگر عامل مداخله گر بوده است که این عامل تغییرات چشمگیر هوش معنوی را نشان داد اما هوش فرهنگی تغییر قابل ملاحظه ای نکرده بود، لذا تاثیر هوش معنوی بر خودکارآمدی معلمان تایید گردید و نشان داده شد اما تاثیر هوش فرهنگی بر خودکارآمدی معلمان رد گردید.

Keywords:

هوش معنوی , هوش فرهنگی , خودکارآمدی