رابطه روشهای مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر ایلام در سال تحصیلی 1398-1399

مقدمه: خودناتوانسازی تحصیلی یکی از متغیرهای تاثیرگذاری است که در سالهای اخیر در روند یادگیری و میزان پیشرفت تحصیلی اقشار تحصیل کرده جامعه بخصوص دانش آموزان اخلال ایجاد کرده است. خودناتوان سازی تحصیلی به رفتارهایی اطلاق میشود که معمولا دانش آموزان برای محفوظ نگاه داشتن خود از شکستی که در مدرسه آنها را تهدید میکند بکار می گیرند. هدف: در این تحقیق به بررسی رابطه روشهای مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی دانش آموزان پرداخته شد. روش: نمونه مورد مطالعه 300 دانش آموز 150( نفر دختر و 150 نفر پسر( دوره متوسطه بود که به روش نمونه گیری خوشه ای از بین دبیرستانهای شهرستان ایلام انتخاب شدند و پرسشنامه های خود کم بینی تحصیلی، روشهای مقابله با اضطراب و آستانه تحمل روانی را تکمیل نمودند.یافته ها: نتایج نشان داد بین آستانه تحمل روانی با سطح خود کم بینی تحصیلی همبستگی منفی وجود دارد. همچنین، بین روش مقابلهای مساله مدار با خود کم بینی تحصیلی همبستگی منفی ولی سبک مقابله ای هیجان مدار رابطه ای مثبت با خود کم بینی تحصیلی داشت. بین سبک مقابله ای اجتناب مدار با خود کم بینی تحصیلی همبستگی معنادار نبود. همچنین، برای تعیین قدرت پیش بینی کنندگی متغیرها از تحلیل رگرسیون گام به گام نیز استفاده شد. نتایج: میتوان گفت میزان آستانه تحمل روانی و سبک مقابله ای مساله مدار میتواند عوامل تعیین کنندهای در کاهش خود کم بینی تحصیلی باشد ولی سبک مهارت مقابله ای هیجان مدار میزان خود کم بینی تحصیلی را افزایش میدهد.

Keywords:

روشهای مقابله با اضطراب , آستانه تحمل روانی , خود کم بینی تحصیلی