یوسف مهدوی نسب - عضو هیئت علمی گروه تکنولوژی آموزشی، دانشگاه خوارزمی

با وجود اهمیت و اثربخشی بازیهای آموزشی از این روش در کلاسهای درس کمتر استفاده میشود. از این رو واکاوی موانع کاربست بازیهای آموزشی در کلاس درس مسئله ای است که باید بدان پرداخته شود. هدف پژوهش حاضر نیز بررسی موانع استفاده از بازی در کلاسهای درس از دید معلمان است. روش پژوهش حاضر پیمایشی و با ابزار مصاحبه است. به منظور پاسخ به سوال موانع به کارگیری بازی های آموزشی به صورت هدفمند 50 نفر از معلمان دوره ابتدایی شهر تهران که تجربه استفاده از بازیهای آموزشی در کلاسهای درس خود را داشتند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها بررسی، کدگذاری و تحلیل محتوا شدند و یافته های پژوهش نشان میدهد که نبود فضای مناسب، کمبود امکانات، زمان کم اختصاص داده شده برای دروس، بی رغبتی معلم، عدم آگاهی معلم از بازی، نبود بودجه کافی برای تهیه وسایل بازی، عدم پذیرش بازی به دلایل فرهنگی (جدی بودن کلاس(، تعداد زیاد دانش آموزان در یک کلاس درس، عدم همکاری مدیران، حجم زیاد مطالب درسی، عدم توجه وزارت آموزشوپرورش به استفاده از بازیهای آموزشی، سرو صدا و همهمه، جدی نگرفتن بازی توسط معلم، به رسمیت شناخته نشدن بازی نزد والدین به عنوان یک فعالیت آموزشی، بی توجهی مولفان کتب راهنمای تدریس و برنامه ریزان و صاحبنظران تعلیم و تربیت به بحث بازیهای آموزشی، عدم آگاهی و همکاری والدین، نبود چارچوب طراحی بازی، نبود چارچوب ارزشیابی مناسب، نبود بازی مناسب، حاکم بودن روشهای سنتی، عدم وجود فرهنگ کار گروهی، زمان بر بودن بازی، استاندارد نبودن مدارس، نقش نداشتن معلمان در برنامه ریزی کتاب ها و استقلال کم آنها و منابع علمی ناکافی از جمله موانع مهم استفاده از بازی در کلاسهای درس مدارس هستند. در پایان مقاله راهکارهایی چون ایجاد دوره های ضمن خدمت معرفی و طراحی بازی های آموزشی، طراحی آموزشی بازی، ایجاد بانکی از بازیهای طراحی شده و مناسب، گنجاندن بازیهای آموزشی مرتبط در راهنمای تدریس کتابهای ابتدایی، ارائه وسایل بازی به مدارس، نگاه کیفی به آموزش ابتدایی، طراحی مناسب فضای کلاس، توجه به استفاده از بازیهای آموزشی در برنامه های آموزش وپرورش ارائه شده است.

بازی آموزشی، موانع بازی آموزشی، بازی در کلاس درس