بررسی رابطه تصویر ذهنی و خودتنظیمی با خودپنداره تحصیلی دانش آموزان عشایر کلیبر در سال تحصیلی 1397-98

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه تصویر ذهنی و خودتنظیمی با خودپنداره تحصیلی دانش آموزان عشایر کلیبر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان عشایر کلیبر در سال تحصیلی -98 1397 بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد که طبق این جدول و به روش نمونه گیری تصادفی خوشهای 280 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش خودپنداره تحصیلی ییسن چن، تصویر ذهنی لیتلتون و همکاران و خودتنظیمی پنتریچ و دیگروت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تصویر ذهنی و مولفه های آن نارضایتی و خجالت فرد از ظاهرش و میزان تداخل نگرانی ظاهری در عملکرد اجتماعی با خودپنداره تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین خودتنظیمی و مولفه های آن راهبردهای شناختی و خودگردانی با خودپنداره تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تصویر ذهنی و خودتنظیمی قادرند تغییرات خودپنداره تحصیلی را در دانش آموزان پیشبینی کنند. بنابراین داشتن تصویر ذهنی مثبت و خودتنظیمی میتواند میزان خودپنداره تحصیلی را در دانش آموزان افزایش دهد

Keywords:

خودپنداره تحصیلی , خودتنظیمی , تصویر ذهنی.