سهم سبک حل تعارض والدین در تعارض والد-فرزند

هدف پژوهش حاضر تعیین سهم سبک حل تعارض والدین در پیشبینی تعارض والد-فرزند )پسر)بود. بدین منظور در یک طرح همبستگی از میان 4500 دانش آموز منطقه 1 شهر شیراز و والدین آنها، 370 دانش آموز و 370 نفر از اولیاء آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. والدین پرسشنامه سبک های حل تعارض زوجین (رحیم، (1983 و دانش آموزان پرسشنامه تعارض با والدین (فاین و همکاران، (1983 را تکمیل کردند. از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه برای بررسی داده های پژوهش استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد سبکهای حل تعارض سهم معناداری در تعیین وضعیت تعارض والد- فرزند دارند، به گونه ای که دو سبک یکپارچگی و مصالحه رابطه ای منفی با تعارض والد- فرزند داشته و سه سبک اجتنابی، ملزم شده و مسلط دارای رابطه ی مثبتی با تعارض والد- فرزند بودند. طبق نتایج رگرسیون خطی چندگانه، سبک حل تعارض والدین توانایی پیشبینی 10 درصد از واریانس تعارض والد - فرزند را داشت. بر اساس یافته ها نتیجه گیری شد که آموزش سبک های حل تعارض به والدین برای کاهش تعارض والد- فرزند مهم است.

Keywords:

دانش آموزان , اولیاء , سبک حل تعارض , تعارض والد- فرزند , مدرسه