بررسی اثر بخشی روش تدریس E5 در حیطه شناختی یادگیری درس بزرگسالان سالمندان1 رشته پرستاری

سیستم آموزش عالی به عنوان سیستم تربیت کننده محققان و دانش پژوهان آینده نیاز به یک سیستم آموزشی با حداقل نواقص موجود و بیشترین میزان یادگیری دارد که به دنبال آن کیفیت آموزشی را بالا ببرد. این امر در دانشگاه های علوم پزشکی اهمیتی دو چندان دارد. یکی از روش های تدریس سازنده گرایی که مشتمل بر 5 مرحله فعال یادگیری می باشد روش E5 می باشد. ما در این پژوهش بر آن شدیم تا به سنجش اثر بخشی اثر تدریس E2 در درس بزرگسالان - سالمندان 1 مبحث ارتوپدی رشته پرستاری گامی در جهت ارتقای کیفیت آموزش برداشته باشیم. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با گروه گواه و آزمایش و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل 42 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان که در سال 97-98 درس مذکور را داشتند بود. روش جمع آوری داده ها با استفاده از پس آزمون مشتمل بر 18 سوال با مجموع نمره 24 بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ناپارامتر یک من - ویتنی استفاده گردید کلیه محاسبات در نرم افزار SPSS صورت گرفت. یافته ها حاکی از تفاوت معناداری میان گروه آزمایش و گواه در میزان یادگیری بود. ( 0 / 000 =p) این نتایج نشان می دهد که در تدریس بر خی از دروس پرستاری از جمله دروس بزرگسالان - سالمندان روش E2 می تواند جایگزین مناسبی نسبت به سخنرانی باشد.