گلناز برکتیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز
محمد علی آبادی - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز
امین حبیبی - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز

ایجاد آرامش و آسایش در طرح های معماری که خلق بناها و یا فضاها به شمار می رود، یکی از مهم ترین ارکان طراحی به شمار می رود. در جاهایی که انسان به نوبه خود از آنها استفاده می کند، در جهت اینکه بتواند مجموعه ای از احساسات خود را مثل امنیت و آرامش و... را در آنها پیدا کند.پس در معماری از طرح مایه تا تکمیل خلق یک فضا و یا یک مکان باید به اصول حواس و احساسات افراد توجه داشت. در این راستا با دانستن اینکه از چه طریق میتوان ضوابط و راهکا رهایی را در جهت طراحی و اصول آن الگوها، پیدا کرد قدم به جایی برداشته ایم. این اصول برای تمام افراد جامعه کاربرد دارد پس چه بهتر است که برای افراد خاص با شرایطی خاص تر استثنا قایل شویم. کسانی که درک بصری از خلق این آثار نمی توانند داشته باشند. و بیشتر از طریق حواس و مجموعه احساساتشان عمل می کنند. پس با بهتر کردن دانسته های خود از طریق اصول طراحی فراگیر و مولفه های شکل دهنده آن که چگونه میتوان از الگو های مناسب طراحی حواس برای نابینایان بهره برد بنابراین با ایجاد مولفه ها و الگ وهای مناسب و همچنین پیدا کردن کم و کاس تها در فضاهای مختلف میتوان به این نتیجه رسید که کدام یک بر ای نابینا یان ارجح تر و کدام یک کمرنگ تر است و همچنین بتوان از طرح های تکرا ری در فضای بسته یا باز خوددا ری کرد.بر ای درک بهتر فضاها و مکان ها مشاهدات میدانی انجام شده و با در نظر گرفتن سه فضای مختلف و بعد از آن با پردازش دو روش آما ری میتوان مولفه ها را برای نابینایان ارجح تر و کمرنگ تر دید که به راحتی این افراد بتوانند از فضاهای شهری استفاده مناسب تری داشته باشند

نابینا، حواس، طراح ی، معلولیت، طراحی فراگیر ، حس مکان Sense, universal design, Disability Blindness