بررسی اهمیت تاثیر سازماندهی فضای باز به افزایش کیفیت زندگی در مجتمع مسکونی

زمان استقرار بشر در سرپناه های ساخته شده توسط وی، انسان همواره در پی یافتن اندیشه ها و مفاهیم جدید برای دستیابی به آسایش و رفاه بیشتربوده است. درمعماری اساسی ترین عامل مردم اند، بنابراین شناخت نیازهای ساکنان یکمجتمع مسکونی و تلاش برای رسیدن به احساس رضایت سبب ارتقاء کیفیت زندگی خواهدشد. بنابراین باید شناخت درستی از نیازهای انسان و عوامل موثر بر کیفیت زندگی انجام گیرد. در این پژوهش تلاش می شود تا میزان تاثیر عامل فضاهای باز که برایجاد کیفیات اساسی معماری مسکونی تاثیردارند، شناسایی شده و با توجه بهآن، از گسترش فضای باز در واحدهای مسکونی در جهت غنابخشیدن به کیفیت زندگی استفاده شود.پژوهش حاضر ترکیبی از روش های کیفی و کمی است وباتوجه به روش گردآوری اطلاعات در چارچوب روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی قرارمی گیرد. جهت آزمون فرض، پرسشنامه ای تدوین و اطلاعاته مربوطه حاصل از تکمیل آن توسط 71 خانوار و به صورت 1775 داده آماری در نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتیجه نشان دهنده رابطه ای معنادار ومستقیم بین افزایش کیفیت زندگی و سازماندهی فضای باز می باشد

Keywords:

کیفیت زندگی , فضای باز , فضای نیمه باز , مجتمع مسکونی