نشانه شناسی شهر ساری با توجه به بناهای نو (نمونه موردی سردر ورودی بوستان ولایت ساری)
Publish place: 2nd National Conference on Civil Engineering, Architecture and Urban Development of the Islamic World Countries
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 545
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAUCONF02_172
تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1399
Abstract:
نشانه ها عناصر طبیعی و یا مصنوعی از پیش تعیینشدهای هستند که به واسطه کاربران و مخاطبین به گونه ای ناخودآگاه انتخاب می شوند که هویت شهر و منطقه را تعیین می کنند. شمال کشور با توجه به آب و هوای مرطوب آثار تاریخی چندانی ندارد و این بناها به زحمت قدمت چند صدساله دارند. طراحی شهری جدید و بناهای نوساز با الهام از گذشتگان، هویت شهر را در عین تکامل حفظ می کنند. همین تاثر از معماری گذشته و بومی منطقه موجب جذب افراد به این مناطق به عنوان نماد و نشانه شهر می گردد. نشانه ها با تقویت نمادهای اقلیمی هر منطقه، هویت آنها را به اشتراک می گذارند. امروزه به دلیل عدم وجود نشانه های اقلیمی و با توجه به چالش های فرهنگی اجتماعی موجود جامعه، در این پژوهش تلاش شده است تا پس از بررسی مفاهیم نشانه شناسی معماری، نماد و نشانه های معماری بومی مازندران را برشمرده و بازتاب آنها در المان مورد پژوهش در شهر ساری مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که وجود بناهای جدید به عنوان نشانه در شهر موجب تعلق و هویت ساکنین و همچنین القای فرهنگ بومی به غیربومیان می گردد و این نمونه موردی در دل خود نماد و نشانه های معماری این مرز و بوم را داراست
Keywords:
Authors
پیمان غضنفری
دانشجوی دکتری، معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان
آزاده آرزه
مربی، معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی صنعتی مازندران، بابل