تاثیر پلان معماری سازه بر روی کارایی و عملکرد سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی در سازه های بلند

همواره برای ساخت ساختمان های عظیم و بلندمرتبه یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار، هزینه تمامشده سازه است . به دلیل بالا بودن حجم مصالح مصرفی در اینگونه پروژه ها کوچک ترین تغییرات در نوع و نحوه ارتباط بین اجزای سازه ای این سیستم ها، می تواند تاثیرات زیادی در مقدار مصالح مصرفی و درنتیجه در هزینه تمام شده پروژه داشته باشد. سیستم های سازه ای که در ساخت ساختمان های بلند استفاده میشود باید بتوانند نیروی جانبی ازجمله نیروی زلزله و باد را به خوبی به زمین منتقل کنند. یکی از این سیستم ها که در ساخت ساختمان های بلندمرتبه مورداستفاده قرار می گیرد سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی است. مکان بهینه قرارگیری کلاهک های خرپایی و شکل پلان معماری ساختمان روی عملکرد سازه ای این سیستم ها تاثیر به سزایی دارند. در این مقاله، هدف یافتن شکل مناسب پلان سازه با ارزیابی پاسخ های سازه ای است. در این راستا سازه هایی با پلان های هندسه ی مستطیل شکل و نسبت عرض به طول های متفاوت با مساحت زیربنای یکسان و تعداد کلاهک های خرپایی مختلف در ارتفاع ساختمان به کمک نرم افزار ایتبس 2013 مدل سازی و طراحی و تحلیل گردید. سپس پارامترهای پاسخ های سازه ای شامل تغییر مکان جانبی، تغییر مکان جانبی نسبی طبقات، برش پایه، لنگی برشی و سختی طبقات مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که سازه با کلاهک خرپایی و نسبت عرض به طول 0/64 دارای 103% تغییر مکان کمتر، 27/6% تغییر مکان جانبی نسبی طبقات کمتر، 38 ٪ برش پایه کمتر، لنگی برشی مناسبتر و 37 ٪ سختی طبقات بیشتر نسبت به سازه های دیگر است.

Keywords:

ساختمان های بلندمرتبه , نیروی باد , کلاهک خرپایی , پلان معماری , لنگی برشی