تبیین فقدان منظر شهری به مثابه پرابلماتیک خیابانی مطالعه موردی: بلوار آیت اله هاشمی رفسنجانی (ملاصدرا) شهر زنجان
Publish place: 2nd National Conference on Civil Engineering, Architecture and Urban Development of the Islamic World Countries
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 291
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAUCONF02_358
تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1399
Abstract:
در انعکاس اندیشه های مدرنیستی شهرها، کلانشهرها، و پسا کلانشهرها منظر خیابانی، هنری در ساخت و ترکیب عینیت های برای تجربه شهری و خوانشی از ساختار شهر است، منظر، هویتی از شهر است که می تواند خوانا و یا مبهم و نآشنا باشد. تضعیف پراکسیس های اجتماعی، نمود اتومبیل محوری مطلق، اغتشاشات بصری و بی منظری، گم گشتگی محله ایی حاصل ظهور بزرگراه ها و اتوبان های مواصلاتی، افول فرهنگ سنتی و تحدید حیات اجتماعی، تخریب هویتمندی شهری و مهم تر از همه فقدان مقیاس انسانی در خیابان، سال هاست که به موجب مدرنیسم عقیم و ناکارآمد، همچنان مسئله مندی شهرها بوده است. خیابان شهر پسا نوگرا به عنوان بستر مکانی هم پیوندی انسان و فضا و نیز آغازی برکنشگری های اجتماعی فرهنگی، بالندگی های اقتصادی و تحولات سیاسی همواره در معرض داوری و قضاوت ساکنانش قرار می گیرد. این پژوهش مسئله مندی (پرابلماتیک) منظر خیابان های امروزی را که نشانی از تقلیل در زیبایی شناسی شهری و حذف منظر می باشند، را به چالش می کشد. از این روست که بررسی پرابلماتیک خیابانی همواره دغدغه برنامه ریزان قرن اخیر بوده است. و برآن است تا در قالب تحقیقی توصیفی با رویکردی پدیدارشناسی و مطالعه ی ماهیتی، خیابانی را بطور مستقیم و با کمک مطالعات میدانی، کتابخانه ای، ارائه ی جدول سوات و مدل مفهومی بر مبنای معیارهای کارکردی، ادارکی و کالبدی منظر شهری راهبردهایی را با استفاده از تکنیک آیدا در قلمرو مطالاتی تحقیق که یکی از خیابان های شهر زنجان می باشد به انجام رساند.
Keywords:
Authors
عیسی پیری
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
لیلا هاشمی
دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان