عیسی پیری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
لیلا هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان

در انعکاس اندیشه های مدرنیستی شهرها، کلانشهرها، و پسا کلانشهرها منظر خیابانی، هنری در ساخت و ترکیب عینیت های برای تجربه شهری و خوانشی از ساختار شهر است، منظر، هویتی از شهر است که می تواند خوانا و یا مبهم و نآشنا باشد. تضعیف پراکسیس های اجتماعی، نمود اتومبیل محوری مطلق، اغتشاشات بصری و بی منظری، گم گشتگی محله ایی حاصل ظهور بزرگراه ها و اتوبان های مواصلاتی، افول فرهنگ سنتی و تحدید حیات اجتماعی، تخریب هویتمندی شهری و مهم تر از همه فقدان مقیاس انسانی در خیابان، سال هاست که به موجب مدرنیسم عقیم و ناکارآمد، همچنان مسئله مندی شهرها بوده است. خیابان شهر پسا نوگرا به عنوان بستر مکانی هم پیوندی انسان و فضا و نیز آغازی برکنشگری های اجتماعی فرهنگی، بالندگی های اقتصادی و تحولات سیاسی همواره در معرض داوری و قضاوت ساکنانش قرار می گیرد. این پژوهش مسئله مندی (پرابلماتیک) منظر خیابان های امروزی را که نشانی از تقلیل در زیبایی شناسی شهری و حذف منظر می باشند، را به چالش می کشد. از این روست که بررسی پرابلماتیک خیابانی همواره دغدغه برنامه ریزان قرن اخیر بوده است. و برآن است تا در قالب تحقیقی توصیفی با رویکردی پدیدارشناسی و مطالعه ی ماهیتی، خیابانی را بطور مستقیم و با کمک مطالعات میدانی، کتابخانه ای، ارائه ی جدول سوات و مدل مفهومی بر مبنای معیارهای کارکردی، ادارکی و کالبدی منظر شهری راهبردهایی را با استفاده از تکنیک آیدا در قلمرو مطالاتی تحقیق که یکی از خیابان های شهر زنجان می باشد به انجام رساند.

منظر، ویرایش خیابانی، خیابان، پرابلماتیک خیابانی؛، زنجان