آوای کارکنان و پیامدهای سازمانی: تبیین چهار راهبرد آوای کارکنان بر اساس تغییرات دو متغیر تعدیل کننده فرهنگ عام گرا/خاص گرا و تبادل رهبر-عضو

با وجود انجام پژوهش هایی پیرامون تاثیر آوای کارکنان بر پیامدهای سازمانی نظیر رضایت شغلی، تعهد سازمانی، تحلیل رفتگی و ترک خدمت، مطالعات اندکی به بررسی تاثیر متغیرهای دیگر در رابطه میان این متغیرها پرداخته اند. بنابراین با توجه به تاثیر بالای آوای کارکنان در پیامدهای سازمانی، شناخت چنین متغیرهایی اهمیت بسیار دارد. از اینرو پژوهش حاضر به بررسی نقش تعدیل کننده فرهنگ سازمانی (عام گرا/خاص گرا) و تبادل رهبر- عضو در رابطه میان آوای کارکنان و پیامدهای سازمانی پرداخته است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و غیر مدیران سازمان مرکزی بانک صادرات بوده که تعداد آنان 2063 نفر می باشد. حجم نمونه در سطح خطای 05/0، 330 نفر برآورد و اعضاء نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای محقق ساخته جمع آوری شد. فرضیه ها با روش مدلسازی معادلات ساختاری و با کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس آزمون گردیدند. یافته های پژوهش نشان می دهد، که فرهنگ عام گرا و تبادل رهبر-عضو تاثیر مثبت صدای کارکنان بر تعهد سازمانی و رضایت شغلی و تاثیر منفی آن بر ترک خدمت و تحلیل رفتگی را افزایش می دهد. براساس یافته ها میتوان نتیجه گرفت استقرار فرهنگ سازمانی عام گرا و نیز بهبود روابط بین رهبران و کارکنان، اثرات مثبت آوای کارکنان بر پیامدهای سازمانی را تقویت می نماید.همچنین چهار راهبرد سازمانی صدای کارکنان بر اساس تغییرات دو متغیر فرهنگ عام گرا و تبادل رهبر-عضو به صورت ماتریس سه گانه تعریف و ترسیم شده است.

Keywords:

نظام صدای کارکنان , پیامدهای شغلی , فرهنگ عام گرا و خاص گرا , تبادل رهبر-عضو (LMX)