بررسی نسبت میرایی بر ضریب افزایش دینامیکی در خرابی پیشرونده

خرابی پیشرونده پدیده ای است که در آن، ایجاد وگسترش خسارت جزیی یا شکست موضعی باعث خرابی کل سازه ویا بخش قابل توجهی از آن می شود. جهت بررسی پتانسیل خرابی پشرونده در سازه ها، استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی با اعمال ضریب افزایش دینامیکی DIF مناسب می تواند جایگزین مناسبی برای تحلیل دینامیکی غیرخطی در پیش بینی رفتار واقعی سازه باشد. در این پژوهش تاثیر نسبت میرایی به عنوان یکی از مهم ترین پارامترهای موثر در ضریب افزایش دینامیکی، برای سازه های فلزی بااتصال صلب پس از حذف ناگهانی ستون، مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا برای نسبت های میرایی مختلف تحلیل دینامیکی و استاتیکی غیرخطی انجام گرفته و ضریب افزایش دینامیکی بدست آمده است. نتایج نشان می دهد، با افزایش نسبت میرایی تغییر مکان محل ستون حذف شده کاهش و در نتیجه DIF نیزکاهش می یابد.

Keywords:

خرابی پیشرونده , ضریب بزرگ نمایی دینامیکی , نسبت میرایی , تحلیل استاتیکی غیرخطی , تحلیل دینامیکی غیر خطی