محسن امیرفضلی - دکترای دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر- شبستر، ایران
ساسان صفرزاده - کارشناس ارشد عمران- سازه دانشگاه مازندران- ساری، ایران
مسعود امیرفضلی - کارشناس ارشد عمران- آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر- اهر، ایران
آیت محمدپور - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و مهندسی محیط زیست - باشگاه پژوهشگران جوان، واحد اردبیل، اردبیل، ایران
پوران فتائی - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و مهندسی محیط زیست – مدرس دانشگاه پیام نور ، ایران ، تهران
ویدا امیری - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و مهندسی محیط زیست

سالانه حجم بالایی از متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE) به عنوان حلال آلی در صنایع شیمیایی مختلف و در سوخت ها به عنوان جایگزین سرب مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیبات پس از استفاده و با ورود به محیطمنجر به آلودگی منابع زیست محیطی هم چون آب های سطحی و آب های زیرزمینی می گردند. تماس با این ماده سبب بروز اثرات حاد و مزمن از قبیل واکنش های سیستم عصبی، تهوع و فراموشی در انسان می شود. هم چنین در اثر متابولیزه شدن این مواد در بدن، ترکیب سرطان زای فرام آلدئید تولید می شود. در اثر استنشاق و چشیدن وارد بدن شده و در بدن به موادی مانند فرمالدهید که ماده ی سرطانزایی است سبب تخریب سلول های ریوی، کلیوی و گلبول های قرمز می شود. اثرات سوء MTBE بر محیط و بدن انسان حذف آن بسیار حائز اهمیت است. دراین مطالعه سعی بر آن است که با مروری بر مطالعات صورت گرفته در ایران و سایر کشورها، آنالیز تحلیلی بر وضعیت موجود انجام گیرد تا در صورت وجود مشکل در مطالعات بعدی راه حل های مناسب برای حذف آن از منابع آب بررسی شود. بررسی و مرور مطالعات انجام شده در زمینه مقادیر MTBE در منابع آبی نشان داد که در اکثر قریب به اتفاق نمونه های اندازه گیری شده، مقادیر MTBE شناسایی شده است. در منابع آب های زیرزمینی و سطحی به ترتیب در حدود 37 و 56 درصد از مطالعات انجام شده غلظت این ماده درنمونه ها بیش از استانداردهای زیست محیطی آمریکا می باشد و آلوده ترین نمونه های گرفته شده مربوط به شهرهای آمریکای شمالی، اسپانیا و همچنین تهران بود.

آلودگی زیست محیطی، آب های سطحی و زیرزمینی، متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE)