اصغر استرش - کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست- آب و فاضلاب
اکرم ولی پور - دکتری شیمی تجزیه، دانشگاه ایلام

فرآیند انعقاد و لخته سازی در تصفیه آب از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به طوری که مطالعات زیادی پیرامون نوع ماده منعقدکننده بهینه، جهت حذف کدورت صورت پذیرفته است. استفاده از مواد گیاهی و طبیعی برای تصفیه آب آشامیدنی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از دیرباز رایج بوده است. استفاده از منعقد کننده های سنتزی از لحاظ جنبه های بهداشتی و هزینه های اقتصادی در کشورهای در حال توسعه مقرون به صرفه نمیباشند. بنابراین با وجود کارایی مطلوب پلی الکترولیتهای مصنوعی در این فرآیند به علت اثرات زیان آوری که این پلیمرها در دراز مدت بر سلامتی انسان می گذارند در سالهای اخیر گرایش بیشتری به استفاده از پلیمرهای آلی طبیعی به جای مواد مصنوعی رواج یافته است. این گونه منعقد کننده ها قابلیت تجزیه بیولوژیکی دارند و باقیمانده آنها در آب، عوارضی را در بدن مصرف کننده ایجاد نمیکند، بنا براین از نظر بهداشتی بر پلیمرهای مصنوعی ارجحیت دارند هدف از این پژوهش بررسی ویژگیهای کمک منعقد کننده های طبیعی کتیرا و مخمر نان به منظور بهبود کیفیت آب میباشد.

تصفیه آب، انعقاد و لخته سازی، کتیرا، مخمر نان