فاطمه زندیه - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
مهدی غضنفری - استاد دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
فرناز حیدرپور - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

حملونقل مواد خطرناک بخش جداییناپذیر از صنعت است که همراه با ریسک انفجار مواد خطرناک می باشد. در این مقاله به منظور بهینه سازی حمل و نقل مواد خطرناک از مسئله مسیریابی وسایل نقلیه با پنجره زمانی دو هدفه در محیط فازی عدد Z استفاده می شود که هدف آن حداقل سازی ریسک و حداقل سازی مسافت می باشد. به دلیل عدم قطعیت موجود در ریسک حملونقل مواد خطرناک از یک رویکرد فازی، عدد Z برای تخمین آن استفاده می شود به نحوی که احتمال وقوع و شدت اثر حادثه فازی درنظرگرفته می شود. شدت اثر حادثه شامل به جمعیت تحت حادثه می باشد که وابسته به مقدار مواد خطرناک حمل شده و تعداد جمعیتی که تحت حادثه انفجار قرار می گیرند متفاوت است. برای حل مدل پیشنهادی از یک الگوریتم ژنتیک ترکیبی چندهدفه استفاده می شود که توسط مسائل سالامون مورد اعتبارسنجی قرار می گیرد. نتایج حاصل از بهینه سازی مسئله مسیریابی مواد خطرناک با پنجره زمانی توسط الگوریتم ژنتیک ترکیبی چند هدفه نشان دهنده اثربخشی الگوریتم پیشنهادی می باشد

مسئله مسیریابی وسایل نقلیه با پنجره زمانی، مواد خطرناک، ریسک فازی عدد Z