زینب برزگر - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان شهید هاشمی نژاد مشهد

آموزش و پرورش از مهمترین نهادهای اجتماعی است. در واقع، کیفیت فعالیت سایر نهادهای اجتماعی تا اندازه زیادی به چگونگی عملکرد آموزش و پرورش بستگی دارد. شناخت مسائل و نارسایی های نظام آموزشی برای عموم به ویژه برای مربیان، مدیران، طراحان و کارشناسان برنامه های آموزشی و همچنین دولتمردان و سیاست مداران فواید بسیاری دارد. هدف پژوهش حاضر شناسایی مشکلات مدیریت کلاس های چند پایه می باشد. لذا در این مقاله مشکلات خاص کلاس های چند پایه در بخش آموزشی مورد بحث واقع شده است و راه حل هایی برای بهینه کردن آموزش چند پایه ای آورده شده است . در این پژوهش از روش توصیفی (مروری کتابخانه ای) استفاده شده است. یافته ها نشان می دهند که در بخش آموزشی این کلاس ها مشکلات زیادی ازجمله کمبود وقت، فقدان تجهیزات آموزشی، حذف یا کم رنگ نمودن بعضی از دروس مانند هنر، کمبود اطلاعات و تجارب معلمان کلاس های چند پایه، نامتناسب بودن ترکیب سنی و جنسی دانش آموزان، دو زبانه بودن دانش آموزان و...وجود دارد. لذا باتوجه به وجود این نوع مدیریت و تدریس های چند پایه با توجه به روند رو به رشد مهاجرت روستاییان به شهرها و به حدنصاب نرسیدن تعداد دانش آموزان برای تشکیل کلاس های مستقل در مناطق محروم، امری اجتناب ناپذیر است. که به منظور برقراری و اجرای آموزش عادلانه شایسته است که به مدیریت و تدریس کلاسه های چند پایه ای به عنوان الگوی خاصی از آموزش نگاه کنیم و روش ها و شیوه هایی را که معلمان چند پایه بهتر و مناسب تر می توانند در کلاس درس کار کنند. ابلاغ و ارائه نماییم، چون هریک از مسئولان و مدیران و راهنما معلمان در کلاس های درس به ویژه چند پایه ها در قبال این امر مسئول هستند.

کلاس های چندپایه، مشکلات آموزشی، معلمان، دانش آموزان