بررسی جایگاه عدالت ترمیمی در قبال استان خوزستان

نقصان های ناشی از اجرای عدالت کیفری کلاسیک از قبیل عدم توجه کافی به سهامداران اصلی جرم بخصوص بزه دیده، تراکم کار دادگاهها و تورم جمعیت کیفری سرآغاز پیدایش اندیشه ی عدالت ترمیمی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله آمریکای شمالی، زلاندنو و استرالیا شد. هدف اساسی عدالت ترمیمی ایجاد مشارکت و فعال نمودن نقش بزه دیده، بزهکار و جامعه در فرایند دادرسی است که در نتیجه آن؛ علاوه بر حل و فصل اختلافات، کینه ورزی های تنش ها و تلافی جویی ناشی از آن بین بزه دیده و بزهکار را در جامعه ی محلی و در چارچوب میانجیگری برطرف می نماید. این تحقیق به بیان مهم ترین جلوه های عدالت ترمیمی در قبایل استان خوزستان و شیوه های اجرای آن، احیاء و تقویت آداب و رسوم و راه حل های حسنه عرفی گذشتگان برای رفع اختلافات میان قبایل و بررسی آثار ترمیمی ناشی از اجرای این نظام کیفری می پردازد. در حقوق موضوعه ماهوی و شکلی عصر حاضر، موارد و مصادیقی از توجه به حقوق بزه دیده و حمایت از حقوق بزهکار وجود دارد. در نتیجه این مباحث در می یابیم استفاده از دادرسی های عرفی و محلی در حل و فصل اختلافات قبائل و طوایف استان خوزستان و بعضی دیگر از نقاط کشور تا حدود زیادی توانسته معایب و نواقص موجود در نظام عدالت کیفری را ترمیم و جبران نماید و به طور کلی آثار و نتایج مطلوب و کارکردهای موثری در اعمال سیاست توسعه قضایی کشور در پی داشته باشد.

Keywords:

عدالت ترمیمی , بزه دیده , بزهکار , قبایل و عشایر خوزستان , فصل , خون صلح