محمدحسین ابراهیمی - کارشناس ارشد شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
فاطمه عباسی - دکتری بیولوژی دریا. گروه زیست شناسی دانشگاه الزهرا

رنگ پوست در ماهیان از نظر فیزیولوژیکی، رفتاری و اکولوژیکی دارای اهمیت بوده و می تواند به عنوان شاخصی از آرامش ماهی در زمان پرورش و همچنین به عنوان یک فاکتور کیفی مهم در زمان فروش در نظر گرفته شود. در این مطالعه اثر دوزهای مختلف هورمون متیل تستوسترون تجاری (0، 300، 400 و 1000 میلیگرم در کیلوگرم غذا) بر خصوصیات سه بعدی ظاهری رنگ (روشنایی (L*)، ته رنگ (Hºab) و کروما (C*ab)) و شاخص کلی رنگ ((ECI این ماهی مورد بررسی قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها بعلت ماهیت آنها از آزمون های مربوط به توزیع دایره ای استفاده گردید. در تمام سطوح مختلف هورمون بجز دوز 1000، میزان روشنایی پوست  ناحیه  باله دمی بطور معنی داری بیشتر از ناحیه تنه ماهی گوپی بود. همچنین میزان روشنایی ناحیه تنه با افزایش دوز هورمون کاهش و سپس در بالاترین دوز افزایش معنی دار نشان داد. به طور کلی، با افزایش دوز هورمونی افزایش تمایل به ته رنگ قرمز در هر دو ناحیه ی باله ی دمی و قسمت جانبی بدن قابل مشاهده بود. ضمن آنکه در تمامی دوزهای مورد بررسی بین ناحیه ی تنه و دم از نظر میزان ته رنگ اختلاف دیده شد. به طور کلی می توان اینگونه نتیجه گرفت که با افزودن میزان هورمون بر مقدار رنگدانه های قرمز و در نتیجه میزان جذابیت جنسی ماهیان افزوده شده، ضمن آنکه این تغییرات رنگی بر جذابیت ماهیان جهت فروش نیز می تواند تاثیر گذار باشد.

ماهی گوپی, الگوی رنگی, متیل تستوسترون