سعیده لبافی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه پیام نور واحد بندرعباس
حمیدرضا عامری سیاهوئی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

رشد و تولید احداث ساختمان در دهه های اخیر باعث نگرانی و الودگی های زیست محیطی فراوانی شده است که می تواند تهدیدی برای سلامتی انسان ها و اکوسیستم طبیعی باشد. افزایش گازهای سمی، تخریب لایه های اوزون، گرد و غبار و تولید زباله ها ناشی از عملیات ساختمانی از جمله آلودگی های زیست محیطی در صنعت ساختمان است این سوال مطرح می شود نقش معماری در احیا محیط زیست شهری ایران و حفاظت آن برای نسل های آینده چیست لذا ضروری است روش هایی خلاقانه و راهبردهای در طراحی ساختمان ها در آینده هم چنین با هدف کاهش آلودگی زیست محیطی اتخاذ شود. در مقاله پیش رو ابتدا مشکلات وهم چنین تاثیرات آن بر محیط زیست پرداخته می شود. سپس اخذ تدابیر برای استفاده از طبیعی برای نسل های آینده و کاهش آسیب به محیط و منابع پایدار در دستور کار قرار می گیرد در نهایت راهکارهای اجرایی در خصوص طراحی و احداث ساختمان ها در آینده به منظور کاهش آلودگی زیست محیطی در راستای احداث ساختمان های پایدار ارایه می گردد. براساس مطالعات انجام شده برای این پژوهش، هیچ آثار مکتوبی در باب نقش معماری در حفظ و احیای محیط زیست، تا به امروز انجام نگردیده است. در نتیجه همین امر موجب نوآوری در مقاله پیش رو شده و می توان موضوع این مقاله را، جنبه نوآورانه و جدید بودن آن در ایران برشمرد.

محیط زیست، معماری پایدار، انرژی پاک، سوخت فسیلی، توسعه پایدار