بررسی کاربردپذیری زبان آموزی گونه مدار مبتنی بر فناوری در ارتقای توانش تربیتی زنان ایرانی

چکیده این پژوهش سه بعدی با هدف بررسی کاربردپذیری فناوری های نوین آموزشی در تقویت مهارت های درک خوانداری و نوشتاری زبان انگلیسی و توانش تربیتی زنان ایرانی انجام شد. با اتخاذ روی کرد میان رشته ای و روش نمونه گیری هدفمند، 196 نفر از دانشجویان زن ایرانی از حوزه ی پرستاری با سطح بسندگی متوسط انگلیسی انتخاب و به شیوه ی تصادفی به دو گروه گواه و آزمایشی تقسیم شدند. با تلفیق گونه ی ادبی ، مهارت های خواندار و نوشتار انگلیسی در قیاس با شیوه ی مرسوم یاددهی در یک دوره ی برخط در نیمسال دوم تحصیلی 1396-1397 آموزش داده شد. اطلاع از نگرش و درک آزمودنی ها به گونه مداری یاددهی-یادگیری مبتنی بر فناوری و ارزیابی تکوینی در کنار ارزیابی تلخیصی پیشرفت شکلی چندبعدی به پژوهش داد. تحلیل توصیفی و استنباطی داده های گردآوری شده از تاثیر معنادار کاربرد فناوری آموزشی در تلفیق با گونه در پیشرفت مهارت های خوانداری و نوشتاری انگلیسی و توانش تربیتی زنان ایرانی خبر داد (000/0 Sig.= و 339/159t=). با تایید کاربردپذیری شیوه های یاددهی-یادگیری مبتنی بر فناوری در سطوح آموزش عالی، هدایت نگاه میان رشته ای در عین گونه مداری برای ایجاد تعامل بین ذی نفعان حوزه ی یاددهی-یادگیری بدیهی به نظر می رسد.

Keywords:

آموزش مبتنی بر فناوری , توانش تربیتی , زنان ایرانی , گونه-مداری , مهارت های درک خوانداری و نوشتاری انگلیسی