گودرز علی بخشی - استادیار پژوهشکده فرهنگ پژوهی دانشگاه علامه طباطبایی
سعید خزایی - استادیار گروه انگلیسی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمد جواد محمدی - دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده این پژوهش سه بعدی با هدف بررسی کاربردپذیری فناوری های نوین آموزشی در تقویت مهارت های درک خوانداری و نوشتاری زبان انگلیسی و توانش تربیتی زنان ایرانی انجام شد. با اتخاذ روی کرد میان رشته ای و روش نمونه گیری هدفمند، 196 نفر از دانشجویان زن ایرانی از حوزه ی پرستاری با سطح بسندگی متوسط انگلیسی انتخاب و به شیوه ی تصادفی به دو گروه گواه و آزمایشی تقسیم شدند. با تلفیق گونه ی ادبی ، مهارت های خواندار و نوشتار انگلیسی در قیاس با شیوه ی مرسوم یاددهی در یک دوره ی برخط در نیمسال دوم تحصیلی 1396-1397 آموزش داده شد. اطلاع از نگرش و درک آزمودنی ها به گونه مداری یاددهی-یادگیری مبتنی بر فناوری و ارزیابی تکوینی در کنار ارزیابی تلخیصی پیشرفت شکلی چندبعدی به پژوهش داد. تحلیل توصیفی و استنباطی داده های گردآوری شده از تاثیر معنادار کاربرد فناوری آموزشی در تلفیق با گونه در پیشرفت مهارت های خوانداری و نوشتاری انگلیسی و توانش تربیتی زنان ایرانی خبر داد (000/0 Sig.= و 339/159t=). با تایید کاربردپذیری شیوه های یاددهی-یادگیری مبتنی بر فناوری در سطوح آموزش عالی، هدایت نگاه میان رشته ای در عین گونه مداری برای ایجاد تعامل بین ذی نفعان حوزه ی یاددهی-یادگیری بدیهی به نظر می رسد.

آموزش مبتنی بر فناوری, توانش تربیتی, زنان ایرانی, گونه-مداری, مهارت های درک خوانداری و نوشتاری انگلیسی