وحید مصطفی پور - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. (vhd.m۲۲۰۷@gmail.com)
عبدالله معتمدی - دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.( نویسنده مسئول، ایمیل:a_moatamedy@yahoo.com)
حسین فرخی - دانشجوی دکتری روان شناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران. (hossein.farrokhi۱۱۰@gmail.com )

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی معنادرمانی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در زنان سالمند انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه زنان سالمند شهر بیرجند در سال 1396 بود که از میان آن ها به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری مقیاس احساس تنهایی راسل، پپلوا و فرگوسن( 1998) و اضطراب مرگ کالت- لستر (1969) بود. سالمندان گروه آزمایش به مدت 10 جلسه ی 90 دقیقه ای تحت مداخله معنادرمانی اندرسون(2007)، بلر (2004) و هوتزل (2002) قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد و یافته ها نشان داد معنادرمانی بر کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ گروه آزمایش اثربخش است و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد( 01/.> P ).  

معنادرمانی, احساس تنهایی, اضطراب مرگ, زنان سالمند