فریبا زرگر شیرازی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابادان، گروه روان شناسی، ابادان، ایران.
حسن احدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه روان شناسی، تهران، ایران.
فرح نادری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، گروه روان شناسی، اهواز، ایران.
نورعلی فرخی - دانشگاه علامه طباطبایی تهران، گروه روان شناسی، تهران، ایران.

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش احترام سازمانی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران زن بیمارستان های شهر آبادان و خرمشهر بود. تعداد کل جامعه آماری پژوهش 380 نفر بود که به روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند.  طرح پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه احترام سازمانی (رامرجان و بارساد ،2006)، حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت، دالم، زیمت، و فارلی، 1988) و فرسودگی شغلی مسلش (1993) بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج  نشان داد که بین هر دو متغیر با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه منفی و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که احترام سازمانی می تواند به طور معناداری فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی نماید. پیشنهاد می گردد برای پیشگیری از فرسودگی کارکنان سطح احترام در بافت فرهنگی سازمان افزایش یابد.

احترام سازمانی, حمایت اجتماعی ادراک شده, فرسودگی شغلی, پرستاران