استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی جهت مدیریت زیستگاه حیات وحش:مطالعه موردی قوچ و میش اصفهانیOvis orientalis isfahanica در پناهگاه حیات وحش موته

قوچ و میش اصفهانی دارای پراکندگی جغرافیایی محدودی است و به عنوان یک گونه آسیب پذیر درفهرست سرخIUCN قرار دارد. اطلاعات کافی در مورد انتخاب زیستگاه این تاکسون وجود ندارد تا برای برنامه های حفاظتی مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه یک مدل مبتنی بر سامانه های اطلاعات جغرافیایی با استفاده از داده های حضور برای پیشگویی مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش اصفهانی در پناهگاه حیات وحش موته استفاده شده است. این مطالعه مهم ترین فاکتورهای تاثیرگذار بر نیچ اکولوژیکی قوچ و میش اصفهانی و زیستگاه مطلوب فصلی را برای این گونه در منطقه مطالعه، تعیین کرده است. نتایج نشان داد که در طول تابستان و پاییز بخش بزرگی از زیستگاه مطلوب قوچ و میش اصفهانی با درمنه کوهی پوشیده شده است در صورتیکه در زمستان و بهار مناطق پوشیده با درمنه دشتی مطلوب تر است.این نکته با مهاجرت ارتفاعی گونه به عنوان یکی دیگر از نتایج این مطالعه مطابقت دارد به صورتیکه در تابستان و پاییز ارتفاعات بالاتر زیستگاه مناسب تری هستند اما در بهار و زمستان ارتفاعات پایین تر مطلوبیت بیشتری دارد. شیب های بالاتر از 30 % و فاصله تا منابع آبی در تابستان به عنوان فاکتور محدود کننده برای این گونه هستند.تاثیر سایر فاکتورها ( مثل فاصله تا جاده،معدن و زمین های زراعی) بر مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش اصفهانی در پناهگاه حیات و حش موته ناچیز است.

Keywords:

تحلیل عامل آشیان بوم شناختی , مطلوبیت زیستگاه , فاکتور حاشیه , فاکتور تخصصی شدن