یدالله بهمنی مطلق - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، گروه زبان و ادبیات فارسی، تهران، ایران.
نرگس باقری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، گروه زبان و ادبیات فارسی، تهران، ایران.

زبان از عناصر بنیادی در داستان نویسی به شمار می رود. یکی از مباحث مهم در بررسی زبان توجه به جنسیت و رابطه ی آن با زبان اثر است. بسیاری از پژوهشگران معتقدند میان زبان و نوشتار زنان و مردان تفاوت وجود دارد. این مقاله به بررسی ویژگی های زبان زنان در آثار سیمین دانشور می پردازد و سپس آنها را با زبان زنان در آثار جلال آل احمد مقایسه می کند و نشان می دهد که چگونه زنانگی در کلمات، جملات، نوع نگاه به زندگی و پرداختن به مسائل مختلف نقش دارد و آثار زنان را از مردان متفاوت می کند و در شخصیت پردازی آنها تاثیر می گذارد، چنانکه واژگان و اصطلاحات خاک عالم، خدا مرگم بده و ... و جملات سوالی، بریده بریده و متزلزل همراه با شاید و باید و شک و تردید؛ ذهنیت گرایی و بیان احساس و اندیشه همراه با ترس؛ طرح موضوعاتی از قبیل خیاطی، بافندگی، آشپزی و ویژگی های خاص زبانی از قبیل قصه گویی، توجه به زندگی شخصی مواردی هستند که این تفاوت ها را برجسته تر نشان می دهند.

جنسیت, زبان, زبان زنانه, سیمین دانشور, جلال آلاحمد