بررسی رفتار جذب منابع انسانی تحقیق و توسعه در شرکت های دانش بنیان در پاسخ به سیاست های مالی و مالیاتی: مطالعه موردی ایران

بنگاه های کوچک و متوسط فناور اغلب به عنوان منبع مهم ایجاد فرصت های شغلی فناورانه محسوب شده و به همین علت نیز مورد حمایت دولت ها قرار می گیرند. بررسی پاسخ رفتاری بنگاه های حمایت شده، ابزار مهمی به منظور یادگیری سیاستی است. این پژوهش، تغییرات نیروی انسانی تحقیق و توسعه بنگاه های دانش بنیان را قبل و بعد از دریافت ترکیب های مختلف از ابزارهای سیاستی معافیت مالیاتی، تسهیلات توسعه فناوری و تسهیلات تجاری سازی، در دو دسته از شرکت های دانش بنیان کوچک و متوسط (کمتر از 50 نفر) و شرکت های دانش بنیان بزرگ (50 نفر و بیشتر) مقایسه و تحلیل نموده است. نتایج نشان داد که بنگاه های دانش بنیان کوچکی که دریافت کننده یک یا هر دو تسهیلات توسعه فناوری و تجاری سازی بوده اند، توانسته اند نیروی انسانی تحقیق و توسعه را افزایش دهند؛ درحالی که در بنگاه های بزرگ دانش بنیان هیچ کدام از ترکیب های ابزارهای حمایتی تاثیر معناداری بر افزایش نیروی انسانی تحقیق و توسعه نداشته است. در حوزه ارزیابی شاخص های عملکردی در سطح بنگاه، این پژوهش اولین مطالعه ای در ایران است که از روش طرح عاملی برای ارزیابی اثر سیاست ها استفاده و تاثیر متقابل ابزارها را بر جذب منابع انسانی تحقیق و توسعه بررسی نموده است.مهم ترین مزیت این روش این است که اثرات پارامترها به همراه اهمیت نسبی و نحوه تعامل آن ها با یکدیگر مشخص می شود.

Keywords:

شرکتهای دانش بنیان , نیروی انسانی تحقیق و توسعه , اثر افزودگی , طرح عاملی 2k