تاثیر علامت گذاری با استفاده از ایزوتوپ پایدار باریم بر روی رشد و غلظت باریم عضله در تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)
Publish place: The Second Iranian Conference of Ichthyology
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 307
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICII02_119
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1399
Abstract:
امروزه برای علامت دار کردن (Tagging) ماهیان از ایزوتوپ های پایدار استفاده می شود. در اینتحقیق تاثیر علامتدار کردن خار باله سینه ای تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) باایزوتوپ پایدار باریم بر روی رشد و غلظت باریم در بافت عضله موردمطالعه قرار گرفت. بچه ماهیان تاسماهی ایرانی با وزن متوسط 0/19±3/7 گرم، در معرض آب حاوی صفر (تیمار شاهد)، 30، 60 و 90میکروگرم در لیتر از 137Ba به مدت 1، 3 و 5 روز قرار داده شدند. ماهیان هر تیمار برای ارزیابی رشد ماهی و سلامت بافت عضله به مدت 14 روز بعد از علامت گذاری نگهداری شدند. غلظت باریم عضله توسط دستگاه ICP-OES تعیین شد. علامت های ایزوتوپی بلافاصله بعد ازیک روز در خار باله سینه ای ایجاد شدند. میانگین میزان باریم اندازه گیری شده در ماهیچه ماهیکمتر از حد مجاز مصرف روزانه این عنصر بود (P<0.05). میزان باریم در ماهیچه ماهی بین غلظت های مختلف از 137Ba در آب متفاوت بود (P<0.05). طول و وزن تاسماهی ایرانی در مدت آزمایش نشان داد که غوطه وری ماهی در ایزوتوپ پایدار باریم تاثیر منفی روی رشد اولیه ماهیندارد. بنابراین برای علامت دار کردن ماهیان میتوان از ایزوتوپ های پایدار باریم در غلظت هایپایین استفاده کرد بدون اینکه تاثیر منفی بر روی رشد ماهی داشته باشد و یا برای مصارف انسانیمشکل آفرین باشد.
Keywords:
Authors
حدیث میرعالی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان
علی بانی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم،دانشگاه گیلان
جواد فصیحی رامندی
پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، تهران