امین نعمتی اللهی - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
ایمان نافیان - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد.
آوا اکبریان - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
یدالله خسروی - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد

ماهیان مانند دیگر مهرهداران به عوامل عفونی به هر دو روش ایمنی اختصاصی و غیراختصاصی پاسخ داده و به نظرمیرسد اجزا ایمنی سلولی و هومورال در ماهیان شبیه مهرهداران خونگرم باشد. ماکروفاژها یا سلول های ریزه خوار،سلول های بسیار مهمی در مقابله با بیماری های گوناگون در ماهیان هستند. آنها همچنین در پاسخ های ایمنیاختصاصی به وسیله ی فرآوری و ترشح آنتیژن ها شرکت می کنند. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر در مورد مکانیسمدفاعی میزبان، ارائه ی روش هایی برای مطالعه ی سلول هایی که در واکنش های دفاعی تحت شرایط کنترل شدهدخالت دارند لازم به نظر می آید. در مطالعه ی حاضر ماکروفاژهای قدامی کلیه و طحال ماهی طلابی به روش اختلافچگالی (تراکم) پرکل (Percoll density-gradient separation) جداسازی شدند. بدین صورت که طحال و سمت ابتدایی کلیه ماهی در شرایط آسپتیک برداشته شده و همراه با محیط کشت اختصاصی آزمایشگاهی (Dulbecco s Modified Eagle Medium (DMEMاز بین یک توری مخصوص نایلونی گذرانده شد. بعد از سانتریفوژ شدن، سلول ها جمع آوری و یکبار با HBSS استریل شسته شدند. برای شناسایی سلول های ماکروفاژ، گسترش لام مرطوب از نمونه های مختلف تهیه و با رنگ Heamacolor رنگ آمیزی شدند و سپس در زیر میکروسکوپ نوریمشاهده می شوند. حضور فعالیت غیراختصاصی استرازی به وسیله ی یک کیت رنگ آمیزی اختصاصی بررسی شد.سلول ها شمرده و قابلیت زیست پذیریشان بررسی گردید. مقدار چسبندگی سلول ها نیز بعد از انکوبه کردن آنهادر 22 درجه سانتیگراد بررسی شده و نیز سلول های چسبنده در هر شان میکروسکوپی به وسیله میکروسکوپنوری شمرده شدند. درنتیجه، تقریبا 106×2 ماکروفاژ از هر کلیه قدامی و 105×5 ماکروفاژ از هر طحال در هرماهی جدا شد. قابلیت زیست پذیری ماکروفاژها بیش از 95 % بود، اما بعد از 24-48 ساعت قابلیت زیست پذیری به طور قابل توجهی کاهش یافته و به 10 الی 15 درصد کاهش می یافت.

ماکروفاژ، ماهی طلابی، کلیه قدامی، طحال