نجمه امین خط - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
عبدالعلی موحدی نیا - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
سولماز شیرعلی - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
رحیم عبدی - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

ورود فلزات سنگین به اکوسیستم آبی به دلیل تجمع در موجودات و همچنین انتقال به زنجیره هایغذایی بالاتر، می تواند آسیب های بافتی فراوانی را در سطوح مختلف ایجاد کند. در این تحقیق،72 قطعه ماهی شانک زردباله به 5 گروه با غلظت های مختلف کادمیم (mg/l1؛ 3، 6، 9 و 12) ویک گروه شاهد بدون افزودن کادمیم تقسیم شدند. ماهیان به مدت 14 روز در تیمارها در مواجههبا کادمیوم نگهداری گردیدند. نمونه برداری از بافت کبد در روز 0، 7 و 14 انجام شد و بلافاصلهمقاطع بافتی در محلول بوئن تثبیت شد. سپس به روش معمول بافت شناسی، لام ها تهیه و بهروش هماتوکسیلین–ائوزین رنگ آمیزی شدند. لام های تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ نوریمطالعه شدند. در بررسی نمونه های تیمارهای مختلف کبد، آسیب های بافتی شامل هیپرتوفی،واکوئله شدن، ملانوماکروفاژی بوده و با افزایش غلظت علاوه بر این عوارض، پیکنوز هسته و نکروزنیز مشخص بود. همچنین در غلظت های 6mg/l و بالاتر افزایش معنی داری در اندازه مساحت هپاتوسیت ها در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (P<0/05).نتایج نشان داد که گذشت زمان و افزایش غلظت بر میزان شدت آسیب های بافتی کبد ناشی از کادمیم، تاثیر بسزایی دارد.

فلز سنگین، کبد، ساختار، شانک زردباله، Acanthopagrus latus