فرهاد ذوالفقاری - کارشناس ارشد بیابان زدایی - دانشگاه زابل
علیرضا شهریاری - استادیار دانشکده منابع طبیعی - دانشگاه زابل
اکبر فخیره - استادیار دانشکده منابع طبیعی - دانشگاه زابل
سهیلا نوری - عضو هیئت علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه زابل

در این پژوهش با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی میزان تأثیر دو معیار خاک و فرسایش بادی با 8 شاخص جهت مطالعه حساسیت اراضی دشت سیستان به بیابانزایی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است. امتیاز دهی به شاخصه ا براساس مدل بیابانزایی ایرانیIMDPA که جدید ترین روش ارزیابی پتانسیل بیابانزایی در مناطق خشک و نیمه خشک میباشد صورت گرفت. با استفاده از روش فوق هریک از شاخصهای مورد مطالعه در واحدهای کاری مورد بررسی قرار گرفت و برای هر شاخص لایههای اطلاعاتی تهیه و در محیط نرم افزار لایه مربوط به هر معیار با محاسبه میانگین هندسی امتیاز شاخصهای آن مشخص گردید. و پس از آن با تلفیق و تعیی ن میانگین هندسی معیاره ا نقشه شدت بیابانزایی منطقه بدست آمد. بر اساس نتایج حاصل از نقشه بدست آمده50/75 درصد منطقه از نظر درجه بیابانزایی در کلاس متوسط و 42/34 درصد ان در کلاس شدید قرار دارد معیار خاک با ارزش عددی 1/34 کمترین تاثیر و معیار فرسایش بادی با ارزش عددی 1/67 بیشترین تأثیر را در بیابانزایی منطقه داشته است. و در بین شاخصهای مورد بررسی شاخص میزان درصد سنگریزه عمقی با ارزش عددی1/26 کمترین نقش و شاخص تعداد روزهای طوفانی و گرد و غباری با ارزش عددی 2 بیشتری نقش را در بیابانزایی منطقه داشته است

بیابانزایی، فرسایش بادی، خاک،GIS، سیستان